We hoorden dus voetstappen. Tik, tik,tik… (zie parkeergarage). Was die ouwe daar toch aan het snotteren, zou die echt nog maagd zijn geweest, zoals hij beweerde en smeekte om niet gebruikt te worden? Nu ja, gedane zaken nemen geen keer en wie niet waagt blijft maagd. Maar nu moest hij ophouden. Tik, tik, tik…en dan aarzelend een vrouwenstem ‘is daar iemand?’. Shit, niet goed bezig hier. Ik loerde om de hoek van de erker en dat was het stomste dat ik kon doen want de vrouw keek net deze richting uit. ‘Komt u maar te voorschijn” klonk het zelfverzekerd terwijl ze naderbij kwam.
Tijd om een broek aan te trekken was er niet. Met een spuitbusje in de hand stond ze daar voor ons, een iets rijper dame met forse lichaamsbouw in een elegante zomerjurk. ‘Wat een zwijnerij is dat hier”. Ze keek ons een voor een aan: de ouwe die nog snotterend zijn handen voor zijn kruis hield, de slet die duidelijk opgewonden was want in zijn rode string stond zijn lente-ui fier rechtop en naar mij die ook maar een hand voor mijn geslacht hield.
‘Jij bent hier toch bewaker”. Dubbele shit, dit hier kost me mijn job. Maar wat te zeggen? ‘Is dat ook deel van je werk’ sneerde ze. Ik slikte en schudde mijn hoofd, want gelijk wat ik ook zei zou de zaak niet beter maken. ‘Doe je hand weg’ Pardon, stamelde ik. ‘Doof geworden? Handen weg.’Ik wil wel eens zien wat voor een pistool de bewaker heeft’. Zo’n taal blijft gelukkig niet zonder reactie en ik deed wat me bevolen was. Mijn heertje glinsterde in z’n 16 cm, nog niet geheel opgeladen.
Comments (0)